Radioastronomie is een onderdeel van de astronomie wat me niet met onze ogen doen. Radioastronomie bestudeert hemelobjecten door straling op te vangen. Met een radiotelescoop, detecteert de radio-astronoom de radiostralen van deze hemelobjecten.
Radiostraling bestaat uit elektromagnetische golven. Deze golven kun je opvangen door enorme antennes, de radioschotels. Omdat de golven vaak heel erg zwak zijn, zijn de radioschotels soms heel erg groot. De grootste radiotelescoop staat in China en heeft een diameter van 500 meter. Het is net een groot oor dat “luistert” naar de sterrenhemel. Met deze radiotelescoop probeert men ook signalen op te vangen van buitenaardse beschavingen. Objecten in het heelal die radiosignalen uitzenden zijn o.a. de Zon, Jupiter, restanten van super nova’s zoals Cassiopeia A en sterrenstelsels.
Lofar
LOFAR (Low-Frequency Array, lage-frequentie telescoop) is een enorme radiotelescoop al zou je dat in eerste instantie niet zeggen want de schoteltjes die LOFAR gebruikt zijn erg klein. Koppel je vele schoteltjes aan elkaar dan krijg je één grote schotel, en daar maakt LOFAR gebruik van. Het centrale punt van LOFAR bevindt zich in Nederland tussen de Drentse plaatsen Exloo en Buinen. De andere schotels staan in Duitsland, Frankrijk, Zweden en het Verenigd Koninkrijk. Het hele project is 400 hectare groot. Meer weten over Lofar: http://www.lofar.org/
Westerbork
In de Drentse plaats Westerbork staat de Synthese Radio Telescoop (Radiosterrenwacht Westerbork). Deze telescoop bestaat uit veertien losse antennes. De radiotelescoop is in 1970 in gebruik genomen en behoord tot de grootste in de wereld.
